Σταματία, το γένος Αργυροπούλου

του Κώστα Σωτηρίου

ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ 5 ΜΑΪΟΥ – ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ

[su_divider top=”no” divider_color=”#de9d05″ link_color=”#0cc3e7″ size=”2″ margin=”2″] [su_row] [su_column size=”1/3″] από το Θέατρο του Νέου Κόσμου
Σκηνοθεσία
Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια
Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική επιμέλεια
Νέστορας Κοψιδάς
Σχεδιασμός φωτισμών
Σάκης Μπιρμπίλης
Παίζει η Ελένη Ουζουνίδου
[/su_column] [su_column size=”2/3″]Σταματία, το γένος Αργυροπούλου. Γεννημένη στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του ’30, κόρη ανώτερου δημοσίου υπαλλήλου, διαπαιδαγωγημένη με τα χρηστά ήδη της εποχής και αρραβωνιασμένη με λοχαγό του Εθνικού Στρατού. Ζει στην αυλή του σπιτιού της, αδυνατώντας να παρακολουθήσει τη ζωή που προχωράει δίπλα της…
Επιμένει πεισματικά να βλέπει τα πάντα μέσα από τα δικά της παραμορφωτικά γυαλιά, καταλήγοντας άλλοτε τραγική κι άλλοτε κωμική φιγούρα, μέσα στα γεγονότα που διαδραματίζονται δίπλα της και αφορούν άμεσα τόσο την ίδια, όσο και τους δικούς της ανθρώπους.
Προσκολλημένη σε αυτό που η ίδια θεωρεί εθνικά, ηθικά και θρησκευτικά σωστό, καταλήγει να έρθει σε ρήξη με το περιβάλλον της και να κάνει την αναδρομή της ζωής της, απομένοντας μόνη.[/su_column][/su_row] [su_custom_gallery source=”media: 4654,4655,4656,4657,4658,4661,4660,4659″ limit=”68″ link=”lightbox” title=”never” width=”145″ height=”140″][su_custom_gallery source=”media: 1906″ link=”lightbox”][/su_custom_gallery]

Θέατρο του Νέου Κόσμου

Το 1995 με πρωτοβουλία του σκηνοθέτη και ηθοποιού Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου ιδρύεται η «Νέα Σκηνή Τέχνης» και ανεβάζει την πρώτη της παράσταση, τη Φιλονικία του Μαριβώ, στον «ΤΕΧΝΟΧΩΡΟ υπό σκιάν». Δύο χρόνια αργότερα, η νεοσύστατη εταιρεία αποκτά τη δική της μόνιμη στέγη: Μια ερειπωμένη αποθήκη, η πρώτη ζυθαποθήκη του ΦΙΞ, κηρύσσεται διατηρητέα ως αξιόλογο βιομηχανικό κτίσμα των αρχών του 20ού αιώνα και στη συνέχεια μετατρέπεται με όλες τις αναγκαίες προσθήκες σε ένα λειτουργικό θέατρο, με τρεις αίθουσες, το Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Από πολύ νωρίς διαμορφώνεται το προφίλ του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, που ορίζεται από τις επιλογές ρεπερτορίου και λειτουργίας του. Δίνεται έμφαση στο πολιτικό θέατρο, όχι με την έννοια της στρατευμένης τέχνης, αλλά εκείνης που αφουγκράζεται την κοινωνία και θέτει ερωτήματα και προβληματισμούς. Ανεβαίνουν κυρίως σύγχρονα ελληνικά ή ξένα έργα, με τα περισσότερα από τα τελευταία να μεταφράζονται ειδικά γι’ αυτό το θίασο. Δεν λείπουν τα κλασικά κείμενα, που όμως αντιμετωπίζονται με σύγχρονο τρόπο. Επίσης, παρουσιάζονται παραστάσεις από μετανάστες καλλιτέχνες, που με αυτό τον τρόπο μιλούν οι ίδιοι για τη θέση τους στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Το 2002 ξεκινά μια πρωτοβουλία που έμελλε να είναι η πιο μακρόχρονη και σταθερή δραστηριότητα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, η κινητή μονάδα θεάτρου για παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία και ιδρύματα. Μια δράση που σιγά σιγά επεκτάθηκε και σε άλλους χώρους όπου βρίσκονται παιδιά αποκλεισμένα από τη θεατρική ψυχαγωγία, όπως ειδικά σχολεία, προσφυγικούς καταυλισμούς, γυναικείες φυλακές κλπ.
Το Θέατρο του Νέου Κόσμου δίνει βήμα σε νέους δημιουργούς και πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες του θεάτρου έχουν ξεκινήσει ή έχουν αναδειχθεί από τις παραστάσεις του. Παράλληλα, συνεργάζεται συχνά με άλλες θεατρικές ομάδες, ως επί το πλείστον νεανικές, που δεν έχουν δική τους στέγη.
Στη μέχρι τώρα πορεία του το Θέατρο του Νέου Κόσμου καταγράφει αρκετές σημαντικές διακρίσεις και βραβεύσεις συντελεστών του για παραστάσεις του, η πιο σημαντική επιβράβευση όμως έρχεται από το θεατρόφιλο κοινό, που το αγκαλιάζει και του δίνει εξέχουσα θέση στις προτιμήσεις του.
Περισσότερες πληροφορίες  http://nkt.gr/play/88/stamatia-genos-argyropoyloy/

Did you like this? Share it!

0 comments on “Σταματία, το γένος Αργυροπούλου

Comments are closed.